Skłonności do uzależnień i wykazywanie działań agresywnych przez młodzież niedostosowaną są przejawami zachowań szkodliwych społecznie. Liczne ośrodki opiekuńczo-wychowawcze realizują swój program poprzez naukę zawodu, wychowanie, działalność sportową i społeczną. Głównym ich zadaniem jest nauczenie młodego człowieka, akceptowanych społecznie form zachowań. Ważną rolę pełni w tym procesie ograniczenie zachowań antyzdrowotnych (nałogów) oraz wykształcenie postaw prozdrowotnych, min. poprzez czynne uczestnictwo w aktywności sportowej.
Autor: Łukasz Bojkowski
Wielu szkoleniowców, zadaje sobie pytanie: na które z parametrów położyć największy nacisk w treningu, by osiągnąć zadowalające rezultaty w danej dyscyplinie sportu? Odpowiedz, wydaje się być szczególnie trudna i złożona w grach zespołowych – także w piłce ręcznej – gdzie wyodrębnienie i rozpoznanie grupy cech mogących determinować określony wynik sportowy nie jest rzeczą łatwą.
Brazylijskie Jiu-Jitsu (BJJ) – znane na świecie również pod nazwą ‘Gracie Jiu Jitsu’ – jest sztuką walki (oraz dyscypliną sportową) zrzeszoną w Międzynarodowej Federacji Brazylijskiego Jiu-Jitsu. Większość stosowanych w BJJ technik opiera się na odpowiednim wykorzystaniu siły mięśniowej, masy ciała oraz momentów wygenerowanych przez przeciwnika. Z tego powodu Brazylijskie Jiu-Jitsu jest ciekawym sportem z punktu widzenia biomechaniki.
Wraz z wiekiem można zauważyć postępujący spadek wydolności fizycznej. Przyczyną takie stanu rzeczy są min. procesy starzenia organizmu. Są one podłożem ograniczenia czynnego udziału w aktywności fizycznej, co prowadzi z kolei do możliwości utraty zdolności do samodzielności i niezależności w wieku starszym, wzrostu lęku oraz możliwości stopniowej izolacji społecznej. Wraz z czasem wzrasta również częstość występowania chorób, takich jak otyłość, nadciśnienie tętnicze, cukrzyca, zaburzenie gospodarki lipidowej, choroba niedokrwienna serca.
Coraz większa popularność programów fitness (czyli rekreacyjnych form aktywności fizycznej, których głównym celem jest doskonalenie wydolności i sprawności fizycznej służącej zdrowiu) oraz ciągłe dążenie do osiągania zadowalających wyników sportowych i zdrowotnych, mobilizuje do korzystania z coraz lepszych i nowocześniejszych środków treningowych, charakteryzujących się różnorodnością, atrakcyjnością oraz odmiennymi kierunkami oddziaływań. Jednym z wymienionych środków jest różnego rodzaju trening mięśni oddechowych – TMO (coraz powszechniej wykorzystywany w treningu zdrowotnym i rekreacyjnym, a także znajdujący zastosowanie w treningu wyczynowym), który według różnych źródeł działa uzupełniająco i wspomagająco oraz wpływa na poprawę siły omawianych mięśni.
U większości osób z zespołem Downa rozwój psychoruchowy jest spowolniony (min. poprzez wolniejszy rozwój umysłowy – co zaznacza się już po urodzeniu, a także poprzez spowolnienie w rozwoju motorycznym – gdzie w wieku 4-6 miesięcy zauważa się zaniżanie proporcji rozwojowych (trudności koordynacyjne)).
Bieg jest najprostszą formą aktywności ruchowej oraz aktywizacji całego ciała. Jest jedną z dyscyplin sportowych, która w formie amatorskiej, nie wymaga dużych nakładów finansowych, ze strony uczestnika jak i wyspecjalizowanych warunków środowiskowych do jej uprawiania. Dlatego jest jedną z najpopularniejszych form uczestnictwa w kulturze fizycznej.