Zapewne niejednokrotnie zastanawialiście się o co tak naprawdę „chodzi”, jakie są przepisy i zasady tej konkurencji, w której Robert Korzeniowski zdobył aż 4 złote medale olimpijskie. Postaram się zatem w zrozumiały i prosty sposób przedstawić Państwu specyfikę tej konkurencji lekkoatletycznej.

Powołując się na przepisy lekkoatletyczne światowej federacji lekkoatletycznej (IAAF), zapis nr 230 podaje następującą definicję chodu sportowego: „Chód Sportowy jest to przemieszczenie się krokami do przodu, z zachowaniem stałego kontaktu z ziemią, w taki sposób, że nie jest widoczna gołym okiem utrata kontaktu z podłożem. Noga wykroczna musi być wyprostowana (to znaczy nie ugięta w kolanie) od momentu dotknięcia nią podłoża do momentu uzyskania przez nią pozycji pionowej”.

Kliknij na zdjęcie, aby zobaczyć sekwencję ruchu

Przekładając tę definicję na bardziej zrozumiały język zawodnik musi poruszać się do przodu marszem, zwracając szczególnie uwagę na dwie zasadnicze kwestie: wyprost w stawie kolanowym (nie może przemieszczać się na ugiętych nogach) oraz utrzymanie stałego kontaktu z podłożem. Za nieprzestrzeganie tych zasad zawodnicy otrzymują ostrzeżenia i wnioski o dyskwalifikację. Jak zostało to sprecyzowane w przepisie, sędziowie oceniają technikę chodu sportowego „gołym” , nieuzbrojonym w nowoczesną technikę elektroniczną (np. kamerę) okiem. Zawodnik biorący udział w zawodach chodu sportowego może zostać usunięty z trasy po otrzymaniu 3-ech wniosków o dyskwalifikację (dopuszczalne są 2 wnioski, z którymi można jeszcze kontynuować wyścig).

Wszystko wydaję się już zatem zrozumiałe i klarowne, ale nasuwa się kolejne pytanie: dlaczego oglądając chód sportowy w telewizji lub na zdjęciach, w niektórych ujęciach jest zauważalna faza lotu, tzn. dwie kończyny dolne chodziarza są w jednym momencie w powietrzu? Czy to już jest bieg??

Niekoniecznie. Takie ujęcia są widoczne dzięki nowoczesnej technologii monitorującej. Nagrane zapisy wideo przy wykorzystaniu techniki „slow motion”, czy chociażby zdjęcie fotograficzne charakteryzują się czasem reakcji zdecydowanie przekraczającym możliwości oka ludzkiego. Biorąc te powyższe wątpliwości pod uwagę, chód sportowy odróżnia się tym od biegu, iż faza lotu nie może być widoczna naturalnym okiem sędziego oceniającego oraz zauważalny jest zdecydowany wyprost nóg w stawach kolanowych chodziarza (w trakcie biegu są one przez cały czas wysiłku zgięte w stawach kolanowych.

Aktualnymi konkurencjami olimpijskimi dla mężczyzn są dystanse 20km i 50km (po raz pierwszy w 1908 w Londynie), natomiast dla kobiet zarezerwowano dystans 20km (od 1992 w Barcelonie).

Opracowano na podstawie:

1. COMPETITION RULES 2012-2013; INTERNATIONAL ASSOCIATION OF ATHLETICS FEDERATIONS
2. Kisiel K.: Chód sportowy. Warszawa 2008. COS.