Tenis jak każdy sport wyczynowy niesie za sobą 
ryzyko kontuzji. Zadaniem zawodników, ale przede wszystkim trenerów, jest prowadzenie wszelkich czynności mających na celu utrzymanie zdrowia fizycznego i psychicznego zawodnika na jak najwyższym poziomie, co gwarantuje stały rozwój umiejętności specjalnych i zdolności motorycznych. Uczenie się nowych czynności ruchowych, nowych odbić czy zachowań na korcie stanowi podstawę do dalszego zwiększania możliwości zawodniczych. Realnym zagrożeniem powyższego pożądanego modelu dążenia do mistrzostwa sportowego w tenisie stają się kontuzje, pojawiające się nie tylko w sferze fizycznej ale również psychiczno-fizycznej.
W celu poprawy umiejętności tenisowych niezbędny jest odpowiedni trening. Trening na korcie powinien być jednak bardzo umiejętnie planowany by nie doprowadzić do tzw. psychicznego wypalenia czy fizycznego przetrenowania. W związku z tym pozdstawowym zadaniem trenera tenisa jest ułożenie planu szkolenia zawierającego cykle szkoleniowe na korcie, poza kortem i regeneracyjne. Takie postępowanie nazywamy periodyzacją treningu sportowego.
Trening poza kortem (kondycyjny) jest kluczowy dla zapobiegania kontuzjom. Niezbędne do zwiekszania szybkości ruchów o dużej sile są ćwiczenia plyometryczne poprawiające funkcje całego ciała. Wymagają one zdolności do wykonywania eksplozywnych ruchów, takich jakie są typowe dla dyscypliny. Wsparciem dla nich powinny być natomiast ćwiczenia siłowe, zwinnościowe, równoważne i gibkościowe. kontuzje w tenisie
Niezwykle ważne jest prawidłowe funkcjonowanie tzw. łańcucha kinematycznego, który polega na przenisieniu impulsu uderzeniowego z nóg, poprzez tułów do barków i ramion. Wśród młodych zawodników zauważalna jest tendencja do słabej pracy nóg, co w skutek zachwiania prawidłowego przebiegu ruchu może prowadzić do kontuzji górnych partii ciała wskutek ich przeciążenia.
Trening na korcie powinien zawsze mieć określony cel. Zawodnik musi wiedzieć w jakim celu stosuje dane ćwiczenie i jak je doskonalić. Wychodzenie na kort bez określonego zadania może prowadzić do zatrzymania rozwoju a nawet przeciążeń.
Odpoczynek w tenisie jest nie mniej ważny jak odpowiednio ułożony trening siłowy i techniczny. Mikrocykle regenarycyjne musza być wielowymiarowe i obejmować całe ciało. Krótkoterminowe sesje odpoczynkowe powinny byc dostosowane do mikrocykli, uwzględniając ich charakter. Każdy trening czy mecz pozostawia po sobie zmiany, które jeśli nie są odpowiednio kompensowane doprowadzają do stopniowego obniżania dyspozycji startowej. Przykładowo 45-minutowy okres potreningowy wpływa na skuteczność odzyskania zapasów glikogenowo-białkowych w organiźmie, niezbędnych do odbudowy mięśni i odzyskania równowagi elektrolitowej. Nie mniej ważne jest tzw. rozbieganie potreningowe/pomeczowe pozwalające na skuteczne i powolne obiżenie temperatury ciała. Czas ten również może być wykorzystany do przeprowadzenia wewnętrznej analizy meczu i wyciągnięcia z niej odpowiednich wniosków. Ponadto, naukowcy zalecają każdego roku około 3-miesięczny odpoczynek od tenisa by zyskać tzw. głód gry.
Podsumowując, zapobieganie kontuzjom w tenisie jest najskuteczniejsze zaspokajając krótko- i długoterminowe potrzeby organizmu, a całość działań powinna być usystematyzowana i zawarta w rocznym planie szkolenia.
Hainline B. Injury Prevention. Coaching and Sport Science Review 2010; 50 (18): 17-18/ kontuzje w tenisie.
