Przygotowanie mentalne odgrywa niezwykle istotną rolę będąc determinantem sukcesu w światowej rangi tenisie. Jest to składowa treningu, która jeśli jest pomijana w procesie szkolenia zawodników wpływa na niedoskonałość całego procesu. W obecnych czasach, gdzie najlepsi zawodnicy prezentują niemalże perfekcyjny, ale i bardzo wyrównany poziom, poddawani są oni ogromnym obciążeniom psychicznym. O ostatecznym triumfie decyduje więc zdolność do efektywnego przeciwstawienia się im.
Każdy zawodnik, nie ważne jakiej dyscypliny, rozgrywa dwa mecze podczas jakiejkolwiek rywalizacji. Jednym przeciwnikiem jest ten rzeczywisty, z którym toczy się bój w celu wyłonienia zwycięzcy. Drugim natomiast własna osoba, a właściwie słabości, które decydują o prezentowanej dyspozycji. W tenisie każdy niewymuszony błąd pociąga za sobą frustrację, analizowanie, szukanie przyczyn. Także postawienie w sytuacji zagrożenia, jak przewaga odbierającego czy zmuszenie do gry obronnej sprawia, że częściej myśli się o tym by nie zrobić błędu niż o tym jakie wykonać zagranie czy jaką obrać taktykę by zdobyć punkt. Zdolność do radzenia sobie w takich sytuacjach decyduje o tym kto pozostaje zwycięzcą.
Ponadto, poza sportowymi aspektami można zauważyć typową wojnę psychologiczną na korcie. Ciągłe okrzyki, stękanie, miny i gesty kierowane w kierunku przeciwnika mają na celu zmniejszenie jego pewności siebie, ukazanie przewagi. Wielu nie zwraca na to uwagi, choć często jest to kluczowy aspekt.
W procesie szkolenia niezbędne jest prowadzenie kontroli treningowej za pomocą różnego rodzaju testów. Tak jak ocenia się zdolności motoryczne, umiejętności czy zmiany w budowie, tak bardzo ważne jest by zdawać sobie sprawę z poziomu przygotowania mentalnego zawodnika. W tym celu służą specjalnie skonstruowane kwestionariusze.
Za pomocą kwestionariusz MTQ opracowanego przez Lochr’a i innych badaczy w 1992, przebadano 180 tenisistów na poziomie wyczynowym, średniozaawansowanym i rekreacyjnym. Dokonano porównania przygotowania mentalnego kobiet i mężczyzn na podstawie oceny czterech składowych: ochota do gry, skupienie, odporność, pewność siebie.
Wśród profesjonalnych tenisistów wykazano, że mężczyźni nie różnią się istotnie w żadnej z tych składowych od kobiet.
Inaczej wyniki przedstawiają się w pozostałych dwóch grupach. Średniozaawansowani mężczyźni charakteryzowali się wyższym poziomem odporności i pewności siebie, podczas gdy odwrotnie wyglądała sytuacja u grających rekreacyjnie.
Jedyną cechą, która nie różniła kobiet od mężczyzn we wszystkich grupach była zdolność utrzymania skupienia. Jest to prawdopodobnie spowodowane m.in. nieustanną obserwacją piłki.
Podsumowując, najlepsi tenisiści i tenisistki nie różnią się od siebie jeśli rozważamy ich przygotowanie mentalne. By znajdować się wśród elity trzeba wykazywać się silną stroną psychiczną co zmniejsza prawdopodobieństwo ulegania zewnętrznym wpływom na grę.
Bibliografia:
Kumar, M., & Ahmed, S. (2013). COMPARATIVE STUDY ON MENTAL TOUGHNESS AMONG MALE AND FEMALE TENNIS PLYERS. International Journal Of Sports Sciences & Fitness, 3(1), 177-185.
