Wymiana pokoleń w sporcie jest zjawiskiem nieprzerwanym lecz wymaga od trenerów dużego wyczucia w odpowiednim wdrażaniu młodych zawodników do gry na najwyższym poziomie. W dyscyplinach zespołowych, takich jak koszykówka, proces ten jest nieco ułatwiony z uwagi na fakt, że o wynikach decyduje cały zespół.
Istotna jest jednak znajomość mocnych i słabych stron zarówno zawodników debiutujących jak i doświadczonych, co może mieć niebagatelny wpływ na osiągnięcia sportowe.
Materiał badań przeprowadzonych przez autora stanowiły statystyki zawodników NBA z lat 2001-2011. Do oceny przydatności gry w ataku posłużono się prostym wskaźnikiem OER (Offense Efficiency Rating) przedstawiającym stosunek zdobytych punktów do ilości rzutów i strat.
Rezultaty analizy statystycznej wykazały, że debiutanci charakteryzują sie niższą efektywnością gry w działaniach ofensywnych w odniesieniu do doświadczonych koszykarzy. W dodatku zauważalna jest duża niestabilność ich wyników na przestrzeni 10 sezonów. Co ciekawe, w obu grupach odnotowano wzrost skuteczności rzutowej (wykres).
Podsumowując, decyzja sztabu szkoleniowego o włączeniu młodych zawodników do pierwszego zespołu czy nawet wyjściowego składu powinna być bardzo dokładnie przeanalizowana. Można przypuszczać, że w pierwszym roku gry optymalnym rozwiązaniem byłyby kilku-/nastominutowe występy pozwalające poznać specyfikę gry seniorskiej, nabrać doświadczenia i podnosić umiejętności techniczno-taktyczne wzorując się na bardziej doświadczonych koszykarzach.
Opracowano na podstawie:
Bieniek P. Skuteczność gry w ataku debiutujących i doświadczonych koszykarzy ligi NBA. Sport Wyczynowy Nr 3/2012
