Uprawianie sportu wiąże się z odczuwaniem bólu mięśniowego,
który występuje głównie po zbyt intensywnych treningach. U sportowców opóźniona bolesność mięśni (ang. DOMS – delayed onset muscle soreness) często powstaje po intensywnych ćwiczeniach ekscentrycznych. Aby zoptymalizować osiągnięcia sportowców, szuka się skutecznych form odnowy biologicznej celem przyspieszenia restytucji powysiłkowej. Jedną z takich metod jest stretching.
Zastosowanie stretchingu ma potencjalnie działać prewencyjne na powstawanie powysiłkowej opóźnionej bolesności mięśni u sportowców, zmniejszać jej objawy oraz przyspieszać regenerację mięśni.
Celem badań przeprowadzonych przez Torres’a i wsp. było porównanie wpływu zastosowania pojedynczego i powtarzanego rozciągania na poziom markerów uszkodzenia mięśni wywołanych intensywnym wysiłkiem fizycznym.
Torres w swojej pracy przedstawił wyniki badań nad wpływem zastosowania stretchingu po ćwiczeniach ekscentrycznych u 56 zdrowych, nietrenujących mężczyzn. Badani podzieleni byli losowo na cztery grupy:
• grupa I – wykonywała intensywny, jednorazowy stretching mięśnia czworogłowego uda;
• grupa II – wykonywała ekscentryczne ćwiczenia mięśnia czworogłowego uda, aż do zmęczenia i odmowy;
• grupa III – wykonywała intensywny, jednorazowy stretching mięśnia czworogłowego uda po ćwiczeniach ekscentrycznych;
• grupa IV – wykonywała ekscentryczne ćwiczenia mięśnia czworogłowego uda, a następnie została poddana stretchingowi tuż po zakończeniu ćwiczeń oraz w 24, 48 i 72 godzinie po ćwiczeniach.
Efekty zastosowania stretchingu były oceniane na podstawie pomiaru sztywności mięśni, ich bolesności oraz stężenia kinazy kreatynowej w osoczu krwi, które oceniano przed ćwiczeniami oraz w 1, 24, 48, 72 i 96 godzinie po wysiłku.
Wyniki badań przedstawiały się następująco: wszystkie badane grupy mężczyzn odznaczały się znacznym wzrostem bolesności mięśniowej, sztywności mięśni oraz wzrostem stężenia kinazy kreatynowej w osoczu. Nie było istotnych różnic we wskaźnikach uszkodzenia mięśni między grupami, z wyjątkiem markerów sztywności mięśni, które okazały się mniejsze w grupie osób wykonujących jednorazowy lub powtarzający się stretching po ćwiczeniach ekscentrycznych (grupa III i IV).
Autorzy niniejszych badań stwierdzili, że stretching wykonany zarówno jednorazowo po wysiłku (grupa III), jak i powtarzany w 24, 48 i 72 godzinie po wysiłku (grupa IV), nie wpływa na wielkość markerów uszkodzenia mięśnia, jednakże może on mieć korzystny efekt na zmniejszenie sztywności mięśni.
Opracowano na podstawie:
Torres R. Effect of single bout versus repeated bouts of stret¬ching on muscle recovery following eccentric exercise. J Sci Med Sport 2013; 16(6): 583-88.
