Amerykańscy naukowcy zbadali zależność pomiędzy wielkością mocy generowaną przez mięśnie górnej części ciała, rejestrowaną w wysiłkowych próbach  krótkotrwałych (trwających od 10 do 60 sekund) i próbie długotrwałej (trwającej od 4 do 12 minut) a wynikiem w biegach narciarskich techniką klasyczną na dystansie 10 kilometrów.

W badaniach uczestniczyli narciarze biegowi, którzy wykonali kilka prób wysiłkowych w warunkach laboratoryjnych na specjalnym ergometrze symulującym bieg na nartach techniką klasyczną.

W trakcie testów wysiłkowych rejestrowano wielkość mocy mięśniowej generowanej w trzech próbach, tj.: 10- i 60-sekundowych i w kilkuminutowej próbie „do odmowy” o stopniowo wzrastającej intensywności (w trakcie której dokonano również pomiaru VO_2max). Dodatkowo, narciarze wykonali bieg narciarski na czas na dystansie 10 kilometrów.

Autorzy zaobserwowali silne zależności pomiędzy czasem biegu na dystansie 10 km a średnimi wielkościami mocy generowanej we wszystkich trzech próbach. Niewiele słabszą korelację odnotowano między czasem biegu na dystansie 10 km i wielkością VO_2max.

Zdaniem autorów badań, pomiary średniej wielkości mocy rejestrowanej w próbach krótko- i długotrwałych wraz z pomiarem wielkości VO_2max, dostarczają istotnych informacji na temat aktualnych możliwości wysiłkowych narciarzy biegowych.

Opracowano na podstawie:

Alsobrook N.G., Heil D.P. Upper body power as a determinant of classical cross-country ski performance. European Journal of Applied Physiology 2009, 4: 633-41