Amerykańscy naukowcy zbadali zależność pomiędzy wielkością mocy generowaną przez mięśnie górnej części ciała, rejestrowaną w wysiłkowych próbach krótkotrwałych (trwających od 10 do 60 sekund) i próbie długotrwałej (trwającej od 4 do 12 minut) a wynikiem w biegach narciarskich techniką klasyczną na dystansie 10 kilometrów.
W badaniach uczestniczyli narciarze biegowi, którzy wykonali kilka prób wysiłkowych w warunkach laboratoryjnych na specjalnym ergometrze symulującym bieg na nartach techniką klasyczną.
W trakcie testów wysiłkowych rejestrowano wielkość mocy mięśniowej generowanej w trzech próbach, tj.: 10- i 60-sekundowych i w kilkuminutowej próbie „do odmowy” o stopniowo wzrastającej intensywności (w trakcie której dokonano również pomiaru VO2max). Dodatkowo, narciarze wykonali bieg narciarski na czas na dystansie 10 kilometrów.
Autorzy zaobserwowali silne zależności pomiędzy czasem biegu na dystansie 10 km a średnimi wielkościami mocy generowanej we wszystkich trzech próbach. Niewiele słabszą korelację odnotowano między czasem biegu na dystansie 10 km i wielkością VO2max.
Zdaniem autorów badań, pomiary średniej wielkości mocy rejestrowanej w próbach krótko- i długotrwałych wraz z pomiarem wielkości VO2max, dostarczają istotnych informacji na temat aktualnych możliwości wysiłkowych narciarzy biegowych.
Opracowano na podstawie:
Alsobrook N.G., Heil D.P. Upper body power as a determinant of classical cross-country ski performance. European Journal of Applied Physiology 2009, 4: 633-41