Flossing to technika polegająca na obwiązaniu elastyczną gumową taśmą stawu lub grupy mięśni i wykonywaniu ćwiczeń w pełnym zakresie ruchu. Jej twórcą i propagatorem jest dr Kelly Starrett. Wskazaniem do jej stosowania są m.in. stany pourazowe, obrzęki, bolesność, czy zmniejszona elastyczność mięśni. Zalecana jest również jako środek zapobiegający kontuzjom, co pośrednio wpływa na optymalizację wyników sportowych. W technice tej używa się specjalnej elastycznej taśmy (Voodoo Floss band), którą ciasno obwiązuje się określony segment ciała, a następnie wykonuje rozciąganie dynamiczne lub odpowiednie ćwiczenia usprawniające ruchomość w danym stawie.
Działanie taśmy Voodoo Floss
Ucisk taśmy w określonym miejscu podczas wykonywania ruchu w pełnym zakresie przywraca swobodny ślizg pomiędzy tkankami. Powoduje rozluźnienie struktur mięśniowo-powięziowych, w obrębie których często występują sklejenia lub zrosty. Widocznym efektem działania taśmy jest zwiększenie zakresu ruchu w stawie. Ponadto technika ta korzystnie wpływa na przepływ krwi i odżywienie danego obszaru. Poprzez ucisk taśmy dochodzi do chwilowego zmniejszenia ukrwienia. Po zdjęciu taśmy następuje ponowny napływ płynu z otaczających tkanek, naczyń krwionośnych i limfatycznych. Taśma pobudza także receptory znajdujące się w skórze i głębiej położonych tkankach, wpływając na poprawę czucia kinestetycznego.
Zasady stosowania techniki flossingu
Początek taśmy Voodoo Floss należy umieścić kilkanaście centymetrów poniżej bolesnego miejsca, a następnie owijać ciasno kończynę w kierunku serca. Aplikację powinno się zakończyć kilkanaście centymetrów powyżej strefy bólu. Po owinięciu należy wykonywać ruchy w danym stawie w pełnym zakresie przez około 2 minuty. Technika ta może wywoływać pewnie dyskomfort, nie powinna jednak powodować bólu.
Aby uzyskać optymalne efekty, ważne jest systematyczne stosowanie opisanej techniki. Jej twórca – dr Starrett – zaleca wykonywanie ćwiczeń z taśmą 2-3 razy dziennie w celu zwiększenia ruchomości tkanek. W przypadku terapii przeciwobrzękowej częstotliwość jej stosowania należy zwiększyć nawet do 5-10 razy w ciągu dnia.
Temat ten nie jest jeszcze dokładnie zbadany, ale warto się w niego zagłębić. W literaturze przedmiotu dostępne są nieliczne doniesienia, w których badacze oceniali skuteczność techniki z użyciem taśm Voodoo Floos. Plocker i wsp. (2015) przeprowadzili badania, w których analizowany był wpływ stosowania powyższej techniki na moc mięśni kończyn górnych oraz zakres ruchu w stawach barkowych. W badaniu wzięło udział 17 sportowców płci męskiej w wieku od 18 do 22 lat. Zostali oni przydzieleni do jednej z dwóch grup: eksperymentalnej lub kontrolnej. Wszyscy badani wzięli udział w sesji treningowej, obejmującej ćwiczenia kończyn górnych. W grupie eksperymentalnej dodatkowo zastosowano technikę flossingu, zgodnie z którą zawodnicy wykonywali ćwiczenia z taśmami owiniętymi wokół stawów barkowych. Bezpośrednio po zakończonej sesji treningowej oceniony został zakres ruchów przy użyciu goniometru. Zastosowano także trójosiowy akcelerometr Myotest do oceny mocy mięśni kończyn górnych. Wśród zawodników, u których zastosowana została metoda flossingu, badacze zaobserwowali większy zakres rotacji zewnętrznej i wewnętrznej w stawach barkowych w porównaniu do grupy kontrolnej. Nie odnotowano natomiast istotnej różnicy pomiędzy grupami w zakresach ruchu w pozostałych kierunkach oraz w wartościach mocy generowanej przez mięśnie kończyn górnych.
Bohlen i wsp. (2014) oceniali skuteczność 14-dniowej terapii z zastosowaniem techniki flossingu, mobilizacji stawu skokowo-goleniowego oraz treningu wzmacniającego mięśnie kończyn dolnych. U każdego uczestnika badań taśma Voodoo Floss aplikowana była poniżej oraz powyżej stawu kolanowego tylko w obrębie jednej kończyny dolnej. Przy użyciu dynamometru izokinetycznego dokonano pomiaru siły zginaczy i prostowników stawu skokowo-goleniowego. Po zakończeniu dwutygodniowej terapii zaobserwowano wzrost wartości maksymalnego momentu siły w czasie zgięcia grzbietowego w kończynie poddanej technice flossingu, podczas gdy w drugiej kończynie nie zaobserwowano istotnych zmian.
Niewątpliwie istnieje potrzeba przeprowadzenia dalszych badań oceniających efekty stosowania techniki flossingu. Jednak przytoczone prace sugerują, iż technika ta może korzystnie wpływać na ruchomość stawów i funkcję mięśni.. Warto zatem stosować ją zarówno w profilaktyce, jak i w terapii kontuzji.
Opracowano na podstawie:
- Plocker D., Wahlquist B., Dittrich B.: Effects of tissue flossing on Upper extremity range of motion and Power. International Journal of Exercise Science: Conference Proceedings 2015; 12, 1, 37.
- Bohlen J., Arsenault M., Deane B., Miller P., Guadagno M., Dobrosielski D.A.: Effects of Applying Floss Bands on Regional Blood Flow. International Journal of Exercise Science: Conference Proceedings 2014; 9, 2, 7.
Jeden komentarz
Jeżeli chce się stosować flossing skutecznie lepiej może bardziej poszerzyć wiedzę niż z artykułu, chociaż ten jest bardzo trafny 🙂 Ja tajniki flossingu zgłębiałem na kursie WSEIT wraz z panem Mateuszem. BArdzo rozwijające doświadczenie.