Urazy oraz uszkodzenia sportowe są nieodłącznym elementem ryzyka zawodowego sportowców. Aby zmniejszać za­grożenie urazowe u sportowców, zaleca się dobierać optymalne obciążenia treningowe oraz właściwie zaplanować odnowę biologiczną. W ostatnich latach stretching jest promowany jako metoda prewencji urazów sportowych. Zdania na temat skuteczności tej metody są jednak podzielone i uzależnione od czasu zastosowania ćwiczeń rozciągających w jednostce treningowej.

STRETCHING – ZAŁOŻENIA

Jak powszechnie wiadomo, stretching, czyli rozciąganie określa się jako ruch wyko­nywany przez zewnętrzne lub wewnętrzne siły w celu zwiększenia elastyczności mięśni oraz zwiększenia zakresu ruchu. Głównymi zaletami rozciągania przed treningiem są: zwiększenie długości oraz elastyczności ścięgien i mięśni, co wpływa na poprawę wyników sportowych i może zmniejszyć ryzyko obrażeń. Natomiast uważa się, że stretching wykonany na zakończenie jednostki treningowej powoduje wyrów­nywanie napięcia mięśniowego, co zapobiega po­wstawaniu wad postawy u osób uprawiających sport.

STRETCHING W PREWENCJI URAZÓW stretching w prewencji urazów

Specjaliści z zakresu medycyny sportowej, trenerzy oraz sami sportowcy promują stretching jako metodę zmniejszania ryzyka urazów sportowych. Ich zdaniem stretching wpływa na zwięk­szenie i utrzymanie elastyczności mięśni, ścięgien i więzadeł, zmniejsza sztywność mięśni oraz utrzymuje optymalny zakres ruchów, co w konsekwencji wpływa na zmniejszenie ryzyka ura­zów. Nie bez znaczenia jest również czas, w którym zostanie zastosowany stretching. Okazuje się bowiem, że roz­ciąganie bezpośrednio przed rozpoczęciem ćwiczeń może mieć inne efekty niż rozciąganie zastosowane po treningu.

Zdania na temat skuteczności stretchingu zastoso­wanego przed ćwiczeniami są rozbieżne. Jedni uwa­żają, że rozciąganie przed ćwiczeniami jest korzystne, drudzy, że nie ma istotnego wpływu na ryzyko uszkodzeń, a inni wręcz twierdzą, że są one szkodliwe, ponieważ zmniejszają sprawność mięśni. Zdaniem Amako i wsp. zastosowanie statycznego rozciągania przed i po każdym treningu fizycznym zmniejsza ryzyko urazów tkanek miękkich, natomiast nie ma wpływu na urazy kostne czy stawo­we.

Zdecydowanie mniej badań klinicznych dotyczy stretchingu zastosowanego po ćwiczeniach lub na zakończenie jednostki treningowej. Niektóre z przeprowadzonych badań pozwalają przypuszczać, że rozciąganie stoso­wane również po ćwiczeniach nie ma wpływu na pre­wencję urazów. Natomiast  Shrier w swojej pracy wskazuje istnienie dowodów naukowych na korzystne działanie stretchingu zastosowanego po ćwiczeniach fizycznych. Ćwiczenia rozciągające stosowane na zakończenie jednostki treningowej mogą zatem wpływać na zmniejszenie ryzyka urazów lub na zmniejszenie samej ciężkości doznanego uszkodzenia. Nie mniej jednak z uwagi na zbyt ograniczoną liczbę dowodów naukowych, nie można jednoznacznie stwierdzić i zarekomendować stretchingu stosowanego po ćwiczeniach fizycznych jako skutecznej metody profilaktycznej.

Stretching we współczesnym świecie sportu jest powszechnie stosowaną metodą w prewencji ryzyka urazów sportowych mimo, iż opinie różnych auto­rów na temat skuteczności tych ćwiczeń rozciągających są podzielone.

Opracowano na podstawie: stretching w prewencji urazów

1. Shrier I. Does stretching help prevent injuries? W: Evidence­-based Sports Medicine. MacAuley D, Best T. (red.) London: BMJ Books, 2002, s. 97-116.
2. Amako M, Oda T, Masuoka K i wsp. Effect of static stretching on prevention of injuries of military recrutis. Mil Med 2003; 168(6): 442-6.
3. Weerapong P, Hume PA, Kolt GS. Stretching: mechanisms and benefits for sport performance and injury prevention. Phys Ther Rev 2004; 9: 189-206.

#stretching

#stretching

#Stretching