Kontynuacja artykułu dotyczącego sprzecznych i często pojawiających się informacji na temat spożywania węglowodanów, wskazującego na to, iż dietetyka sportowa to dziedzina stale rozwijająca się i wymagająca dalszych badań.

(index glikemiczny IG, produkty stałe vs płynne, intensywność wysiłku)

IG – Indeks glikemiczny  

Indeks glikemiczny jest „narzędziem” wykorzystywanym w podziale węglowodanów ze względu na szybkość podnoszenia się poziomu glukozy we krwi i reakcji insuliny po spożyciu danego produktu spożywczego. Stąd, węglowodany można podzielić na te o niskim (<55), średnim (56-70) i wysokim (70-100) IG.

Badania potwierdzają, że spożycie węglowodanów o wysokim IG w godzinę przed wysiłkiem fizycznym  znacznie podnosi poziom glukozy w osoczu i/lub poziom insuliny w porównaniu z węglowodanami o niskim i średnim IG.

Wpływ IG na metabolizm węglowodanów spożytych przed wysiłkiem jest dobrze poznany, jednak mało jest badań prowadzonych w kierunku wpływu IG węglowodanów na wydolność fizyczną.

Warto zauważyć, że spożycie węglowodanów o niskim indeksie glikemicznym na 3 godziny przed wysiłkiem ma potencjalny (korzystny) wpływ na wydolność fizyczną.

Produkty stałe versus produkty płynne

Powszechnie wiadomo, że produkty stałe w porównaniu z produktami płynnymi charakteryzują wolniejszym procesem trawienia i opróżniania żołądka a także wolniejszym wchłanianiem składników pokarmowych.

Badania nie wskazują jednak znacznych różnic

• w tempie syntezy glikogenu po spożyciu węglowodanów w formie płynnej czy stałej
• w przyswajaniu węglowodanów, niezależnie od ich formy – stałej,  płynnej czy żelowej.

Dlatego też forma, w jakiej przyjmowane są produkty węglowodanowe, w szczególności w okresie startowym czy w trakcie trwania zawodów, powinna być dostosowana do indywidualnych preferencji sportowca, a przetestowana w okresie przygotowawczym.

 Intensywność wysiłku fizycznego

Intensywność wysiłku fizycznego wpływa zarówno na wychwyt glukozy przez pracujące mięśnie jak i syntezę glukozy de novo. Podczas ćwiczeń o wysokiej intensywności (>80% VO₂max) występuje wzmożony wychwyt glukozy i podwyższony poziom glukozy w osoczu co z kolei wpływa na rozwój hipoglikemii, jednakże niektóre badania nie potwierdzają tej hipotezy.

Opierając się na badaniach naukowych, wpływ intensywności ćwiczeń na rozwój hipoglikemii jest niejasny. Istnieje natomiast znaczna indywidualność organizmu sportowca w odpowiedzi na intensywność wysiłku, a wyniki doniesień naukowych na dzień dzisiejszy są  rozbieżne.

Opracowano na podstawie:
Jeukendrup AE, Killer SC. The myths surrounding pre-exercise carbohydrate feeding. Ann Nutr Metab. 2010; 57 Suppl 2:18-25